De Potboiler

Taal is meester

Ode aan de dichters

Een ode aan het Dichterscollectief

De Blauwe Tuin.

De Blauwe Tuin

Het is vroeg
het geluid van een spade
maakt mij wakker

Het klinkt als
muziek in mijn oren
tjak-sjoeff, tjak-sjoeff

Het spitten stopt
ik wacht op een
nieuw couplet

Er wordt een
nieuwe strofe ingezet
tjak-sjoeff, tjak-sjoeff

Fluitende vogels
staan de schepper bij
in zijn arbeid

Ik stap uit bed
en maak met mijn vingers
een smalle opening
in de luxaflex

Het ochtendlicht
streelt het landschap
Witte Wieven
lossen langzaam op

Een ree bij de bosrand
staart mij aan
en verdwijnt

De opkomende zon verblindt mij
Ik laat de luxaflex los
en wrijf mijn ogen uit

Ik hoor het geluid van een tractor
en stemmen die elkander
luidruchtig begroeten

Wat gebeurt er toch in mijn tuin?
Ik besluit eerst
te gaan douchen
voordat ik naar buiten ga …

Terwijl het water
langs mijn voeten stroomt

worden de geluiden
in de tuin heftiger en luider

De deurbel gaat
snel een handdoek omgeslagen
ren ik de trap af

Met mijn natte voeten
glij ik uit en val hard achterover

Als ik na uren
onderaan de trap
bijkom van de klap
gonst mijn hoofd
ik hoor een zachte stem
een gedicht voordragen

Verbaasd strompel ik
de woonkamer in
trek het gordijn open en zie
in het prachtige laatste licht

de Dichters in De Blauwe Tuin.

Inhoud van de bundel
De Potboiler

Altijd mooi weer
Het geluk dat ten onder ging
De Gemene Ingeland
Woest, woest, woest
Het Nu
Zombies
Verlaten landschap
Bekentenis
Vaarwel
Het verhaal van de dichter
De dichter
Roomservice bij Huize Vermeer

©Versie september 2024

Altijd mooi weer

Al mot het
Regen

Winden
woest door bomen waaien

Hagel
gras te pletter slaat
Mist
kleuren doet vervagen

Sneeuw
steeds ten hopen gaat

Ach wat doet het ertoe
als de
Zon
ons dan
‘n dag verlaat

Het is
altijd mooi weer!

Het geluk dat ten onder ging

    Dat stel
    Uit Hippolytushoef
    Zij woonde al jaren aldaar

    Zouden zij samen ooit gelukkig worden
    Hun namen pasten zo goed bij elkaar?

    Zij het nijlpaard
    De Hippo
    En hij de Hypochonder

    Maar nee
    Zij Voelde zich thuis
    In het water en
    Hij ging daaraan
    Ten onder.

    Gisteren …

    Gisteren was ik een kind
    en speelde ik fijn

    Vandaag ben ik jarig

    Morgen zal ik volwassen zijn.

      “Dichten staat vrij.
      Het enige wat gebonden is,
      is het boek”

      Joop Koopmanschap

      Multimedia

      Bekijk, lees, beluister

      Word lid van 900+ abonnees

      Blijf op de hoogte van alles wat je moet weten.